سرای عشق....

خدايا! از گناهى كه مرتكب شده‏ام و از خطاهايى كه انجام داده‏ام درگذر.

خدايا! توفيقى عطا كن كه شكر تو بجاى آورم.

خدايا! عذرم را بپذير. بر افزونى خسرانم رحمت آور. و از بند سوزش‏هاى درون آزادم گردان.

خدايا! زبانم را به ذكر خود گويا گردان. و قلبم را بند به محبّت خود كن.

 شهید محمدحسن قلى‏زاده

نازنینم

عشقم را نه از روی جملات نامه هایم بلکه

از چشمانم بخوان .

کلمات ، عشق باشکوه مرا حقیرو کوچک میکنند .

برای فهمیدن معنی نگاهم دنبال کتاب ها نرو

جوابش را در قلبت خواهی یافت .

درست است که حسین(ع) به اشک ما احتیاج ندارد اما این ما هستیم که به اشک بر حسین(ع) نیازمندیم

درست است که حسین (ع) به سینه زدن ما نیاز ندارد اما ما سخت به سوختگی سینه در عزای حسین (ع) نیازمندیم

حسین (ع) فراتر از هر چیز است ، تفکر حسین (ع) با عزاداری برایش جاودانه می ماند که اگر نبود محرم شاید از مسلمانی خبری نبود

انان که می گویند بجای گریه بر حسین (ع) به تفکر حسین (ع) بیندیشیم ، چقدر به تفکر دیگر ائمه که به اندازه امام حسین برایشان عزاداری نمی کنیم اندیشیده اند . مگر نه اینکه امام صادق (ع) ، امام باقر(ع) وبقیه بزرگواران دریای جوشان علم و معرفتند ؟ به آنها اندیشیده ایم ؟ اهانت به امام نقی (ع) را یادمان نرفته به این امام و تفکرش چقدر اندیشیده ایم که حالا می خواهیم با این حرفها زیراب عزاداری امام حسین (ع) را بزنیم .

برای امام حسین (ع) بگرییم و سینه بزنیم و ناله کنیمو زاری کنیم که روحمان ، جسممان و زندگیمان به گریه بر حسین (ع) محتاجند .

یا حسین (ع) ، مولای خوب من:

مرا ببخش اگر اسمان چشمانم مانند گذشته برایت با رانی نیست

آقای مهربانم مرا ببخش اگر دستانم مانند گذشته برایت با سینه آشنا نیست ، اما میخواهم بگویم که هنوز هم بهترین و بهترین و لذت بخش ترین لحظات عمرم در روضه شما بوده است ، عمرم را سرشار از این لحظات فرما

فدای تو آقای مهربانم وفدای برادر، خواهر وفرزندان و خاندان بزرگوارت .

اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد

از استادی پرسیدﻧﺪ :ﺁﯾﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻋﺎﺷﻖ

ﺷﻮﺩ؟

ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ : ﺑﻠﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ.

ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ :ﺁﯾﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺍﺯ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺁﺏ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﯾﺪ؟ ..

ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ :ﺁﯾﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺧﻮﺭﺩﻥ

ﺩﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﯾﺪ؟؟؟؟؟؟

نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم...
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی…

در اگر باز نگردد،نروم باز به جایی...
پشت دیوار نشینم،چو گدا بر سر راهی...

کس به غیر تو نخواهم،چه بخواهی چه نخواهی!!!%%%

 خدایا، خسته و وامانده ام، دیگر رمقی ندارم، صبر و حوصله ام پایان یافته، زندگی در نظرم سخت و ملامت بار است. می خواهم از همه فرار کنم، می خواهم به کنج عزلت بگریزم. اوه دلم گرفت، در زیر بار فشار خرد شده ام.

خدایا، به سوی تو می آیم و از تو کمک می خواهم. جز تو دادرسی و پناهگاهی ندارم. بگذار فقط تو بدانی، فقط تو از ضمیر من آگاه باشی اشک دیدگان خود را به تو تسلیم می کنم.

خدایا، کمکم کن، ماه هاست که کمتر به سوی تو آمده ام، بیش تر اوقاتم برای دیگران شده است.

خدایا، عفوم کن. از علم و دانش و کار و کوشش از دنیا و مافیها، از همه دوستان، از معلم و مدرسه، از زمین و آسمان خسته و سیر شده ام.

خدایا، خوش دارم مدتی در گوشه ی خلوتی فقط با تو بگذرانم، فقط اشک بریزم، فقط ناله کنم و فشارها و عقده های درونی خود را خالی کنم.

( نیایش های شهید دکتر مصطفی چمران د رآمریکا)

اینجور حرف زدن با خدا خیلی قشنگه قلب آدمو خیلی خیلی آروم میکنه، حس میکنی خدا کنارته و دار ی باهاش حرف میزنی. هیچوقت لذتی رو که توی حرف زدن صمیمانه با خدا هست نمیشه جایه دیگه ای بدست آورد